Ομάδα 1η Δραστηριότητα 12ης εβδομάδας

μέλη της ομάδας

Παναγιώτης Σιώρας U234N2221
Aθηνά Τρυφωνοπούλου U241N0269
Βαια Μαγδαληνή Καρακάξα U241NO859
Αναστασία Σταματίου U241N1053
Στέλλα Παπαζαχαρίου U241NO894

Οι ζωές μας, οι πολιτισμοί μας, αποτελούνται από πολλές αλληλεπικαλυπτόμενες ιστορίες. Αυτό σημαίνει ότι ο πολιτισμός κάθε ατόμου επιδρά στον τρόπο που κατανοεί τη λειτουργία της ζωής. Με βάση την κουλτούρα μας απαντάμε σε ένα ερώτημα, με βάση την κουλτούρα προσπαθούμε να βρούμε λύση σε ένα πρόβλημα. Οι εμπειρίες μας αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στον τρόπο σκέψης μας. Πολύ συχνά τα ερεθίσματα αυτά φέρουν προκαταλήψεις και στερεότυπα, ή συχνά ταυτιζόμαστε με ιστορίες και τις κάνουμε κομμάτι της ταυτότητάς μας λόγω των στερεοτύπων. Η Chimamanda Ngozi Adichie μεγαλώνοντας παρατήρησε τον αντίκτυπο που είχαν τα βιβλία που διάβαζε στην δική της πολιτισμική ταυτότητα και την προσπάθειά της να ταυτιστεί με μια πραγματικότητα που δεν συνδεόταν με τα δικά της βιώματα. Οι ιστορίες που δημιουργούνται συνδέονται άρρηκτα με τη φαντασία του ατόμου, ενώ περιέχουν ένα μήνυμα ή μία σύγκρουση. Γενικά οι ιστορίες αντλούνται από την καθημερινή ζωή. Έτσι, χρειάζεται να έχουμε ένα ολοκληρωμένο σκηνικό, για να πούμε την ιστορία, ώστε ο αναγνώστης να τη φανταστεί στο μυαλό του. Η μυθιστοριογράφος Chimamanda Adichie στο Ted Talk προσθέτει πως η μεμονωμένη ιστορία δημιουργεί προκαταλήψεις. Η προβληματική σε αυτό είναι πως τα στερεότυπα που διαμορφώνονται είναι πολλές φορές αναληθή ή και άτοπα. Σε αυτό ευθύνεται το ότι μέσω μίας μεμονωμένης ιστορίας έχουμε διαμορφώσει αυτή την άποψη. Ακολουθώντας τη συμβουλή της Adichie, προτείνεται να αναπτυχθούν αφηγήσεις που να περιλαμβάνουν ποικιλία εμπειριών και προοπτικών, ώστε γίνει εξάσκηση στη δημιουργία ιστοριών που προάγουν τη διαπολιτισμική μάθηση και κατανόηση.Οι αφηγήσεις διαπολιτισμικού περιεχομένου προωθούν τη συμμετοχικότητα, τη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη διαπολιτισμικών δεξιοτήτων. Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί η εφαρμογή της αφήγησης για την ανάδειξη διαφορετικών οπτικών, εμπειριών και αξιών, εμπλουτίζοντας τη διαπολιτισμική εμπειρία. Οι προσωπικές αφηγήσεις της , της Στέλας, της Αθηνάς, της Βαίας – Μαγδαληνής και του Παναγιώτη καταδεικνύουν ότι η διδασκαλία ή η εργασία σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον εμπεριέχει μεγαλύτερη αυστηρότητα ενώ η καλλιτεχνική δραστηριότητα μπορεί πιο εύκολα να αποτελέσει γόνιμο έδαφος για διάλογο και συνεργασία. Γενικά σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον μπορεί να υπάρξουν αρχικά συγκρούσεις και πολιτισμικές διενέξεις, όμως αν καλλιεργηθεί μια κουλτούρα συνεργασίας και διαπολιτισμικού διαλόγου τότε σταδιακά μειώνονται οι εντάσεις και μάλιστα η διαφορετικότητα πολλές φορές συντελεί στην επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων.